kurs wyrobu biżuterii

SZKOLENIE 10: PRZYGOTOWANIE METALI DO OBRÓBKI – OD ODLEWANIA PO WYŻARZANIE I WALCOWANIE.

WPROWADZENIE DO SZKOLENIA

Witaj na szkoleniu poświęconym procesowi przygotowania metali szlachetnych (takich jak złoto czy srebro) do dalszej obróbki jubilerskiej. Zrozumienie i opanowanie etapów: odlewania, wyżarzania oraz walcowania jest kluczowe, jeśli chcesz tworzyć wyroby o wysokiej jakości i trwałości.

Cele szkolenia:

  1. Poznanie podstawowych metod odlewania metali w warunkach jubilerskich.

  2. Zrozumienie roli i zasad wyżarzania (annealing) w kształtowaniu właściwości mechanicznych.

  3. Zdobycie praktycznej wiedzy na temat walcowania i przygotowania blach, drutów czy taśm do dalszej obróbki.

Szkolenie zostało podzielone na 4 moduły, aby przeprowadzić Cię krok po kroku przez każdy z etapów.

MODUŁ 1: ODLEWANIE METALI – PODSTAWY

  1. Dlaczego odlewanie?

    • Pozwala przetworzyć surowy metal (np. granulki, złom jubilerski) w ujednoliconą formę, która będzie wyjściem do dalszej obróbki (walcowania, ciągnienia, kucia).

    • Niezbędne w przypadku łączenia stopów o określonej próbie (np. 14K złota czy srebra próby 925).

  2. Sprzęt i przygotowanie stanowiska

    • Palnik (lub piec): do osiągnięcia temperatury topnienia konkretnego metalu lub stopu.

    • Tygiel: ceramiczny, grafitowy lub kwarcowy, w którym umieszczamy metal do roztopienia.

    • Formy odlewnicze (np. stalowe, żeliwne), pozwalające nadać metalowi kształt walca lub blachy.

    • Topniki (fluxy): zapobiegają utlenianiu się metalu w trakcie topienia i pomagają zebrać zanieczyszczenia.

  3. Proces odlewania krok po kroku

    • Czyszczenie i segregacja metalu – usuń resztki lutów, kamieni, większe zanieczyszczenia.

    • Umieszczenie metalu w tyglu – dodaj odpowiedni topnik (np. boraks) w ilości zalecanej do danego stopu.

    • Rozgrzanie do temperatury topnienia – palnikiem lub w piecu, aż metal osiągnie płynną konsystencję.

    • Przelewanie do formy – rób to sprawnie i ostrożnie, aby uniknąć ochłodzenia roztopionego metalu w połowie przelewania.

    • Studzenie – pozostaw w formie do ostygnięcia (możesz też zastosować kąpiel wodną lub olejową w zależności od zaleceń dla stopu).

  4. Najczęstsze błędy i wskazówki

    • Przegrzanie metalu: może powodować powstanie porowatości i obniżać jakość stopu.

    • Zbyt mała ilość topnika: metal może się utleniać, a efektem jest zanieczyszczona struktura.

    • Wybór nieodpowiedniej formy: pamiętaj o dopasowaniu rozmiaru i kształtu formy do późniejszego etapu (walcowania na blachę czy pręt).

Wniosek:
Dobre odlewanie to podstawa dalszej obróbki. Im lepiej przygotujesz swój „surowy” materiał, tym łatwiej przejdziesz przez kolejne etapy formowania.

MODUŁ 2: WYŻARZANIE (ANNEALING) – DLACZEGO JEST TAK ISTOTNE?

  1. Co to jest wyżarzanie?

    • Proces kontrolowanego nagrzewania metalu do określonej temperatury, a następnie chłodzenia (zwykle w powietrzu lub wodzie), w celu zmiany właściwości mechanicznych materiału (odprężenie, zwiększenie plastyczności).

  2. Zalety wyżarzania

    • Uelastycznienie metalu: ułatwia walcowanie i kucie, zmniejsza ryzyko pęknięć.

    • Usunięcie naprężeń: powstałych podczas odlewania lub wcześniejszych zabiegów obróbkowych.

    • Możliwość dalszego formowania: wielokrotne wyżarzanie jest częstą praktyką przy rozciąganiu i walcowaniu na cienkie przekroje.

  3. Proces wyżarzania krok po kroku

    • Oczyszczenie metalu – usuń wszelkie pozostałości tlenków, topników, tłuszczu.

    • Kontrola temperatury – kluczowa jest znajomość temperatury wyżarzania dla konkretnego stopu (np. srebro próby 925 zwykle ok. 540–650°C, złoto 14K – ok. 600–700°C).

    • Czas wygrzewania – od kilkudziesięciu sekund do kilku minut, w zależności od grubości materiału i typu stopu.

    • Chłodzenie – najczęściej powolne w powietrzu lub szybkie w wodzie/roztworze, w zależności od pożądanego efektu.

  4. Najczęstsze błędy

    • Zbyt wysoka temperatura lub zbyt długi czas: powoduje przegrzanie i ewentualne utlenianie metalu.

    • Brak wyżarzania w odpowiednich momentach: gdy metal jest już nadmiernie utwardzony pracą plastyczną, może pękać przy dalszym kształtowaniu.

    • Niewłaściwe chłodzenie: niektóre stopy wymagają chłodzenia w powietrzu, inne mogą być hartowane w wodzie – nieprzestrzeganie zaleceń skutkuje wadami w strukturze.

Wniosek:
Wyżarzanie jest procesem niezbędnym w jubilerstwie. Pozwala zachować właściwą równowagę między plastycznością a twardością metalu w trakcie kolejnych etapów formowania.

wycinanie z czystego srebra
tworzenie biżuterii
polerowanie srebra

MODUŁ 3: WALCOWANIE – TWORZENIE BLACH I DRUTÓW

  1. Dlaczego walcowanie?

    • Pozwala z surowego odlewu (sztabki) uzyskać blachy, druty i taśmy o różnej grubości.

    • To podstawowy etap, jeśli chcemy formować np. obrączki srebrne, elementy wycinane, pręty do dalszego kucia lub ciągnienia.

  2. Rodzaje walcarek

    • Ręczne (o napędzie korbowym) – wymagają siły i regularnego wyżarzania materiału w trakcie walcowania.

    • Elektryczne – są droższe, ale ułatwiają pracę przy grubszych przekrojach i większych ilościach metalu.

    • Walcarki z różnym profilem wałków – pozwalają jednocześnie walcować blachę (na płaskich wałkach) i druty (w rowkach półokrągłych, kwadratowych itd.).

  3. Proces walcowania krok po kroku

    • Przygotowanie sztabki (odlanych prętów / blach) – powierzchnia powinna być równa, bez większych nierówności.

    • Wstępne wyżarzanie – przed pierwszym przejściem przez walce, zwłaszcza gdy materiał był już wcześniej utwardzany.

    • Regulacja szczeliny w walcarce – stopniowo zmniejszaj prześwit między wałkami, unikając zbyt dużego ściskania na jednym etapie (ryzyko pęknięć).

    • Walce i obróbka międzyetapowa – po kilku przejściach materiał staje się utwardzony (work-hardened); warto go wyżarzyć, zanim przystąpisz do dalszego spłaszczania.

    • Końcowe wyżarzanie – po osiągnięciu docelowej grubości lub przekroju, ostateczne wyżarzenie może ułatwić późniejsze formowanie czy lutowanie.

  4. Najczęstsze błędy i wskazówki

    • Zbyt szybkie zmniejszanie grubości: materiał może się rozerwać albo pojawią się pęknięcia na krawędziach.

    • Niedostateczne wyżarzanie w trakcie: praca z utwardzonym (work-hardened) metalem powoduje mikropęknięcia i deformacje.

    • Brak konserwacji walcarki: zanieczyszczenia na wałkach rysują metal, a rdza może obniżyć żywotność urządzenia.

Wniosek:
Walcowanie to etap, który wymaga cierpliwości i regularnego wyżarzania. Odpowiednie ustawienie walców i kontrola procesu gwarantują uzyskanie blach i drutów wysokiej jakości.

MODUŁ 4: PRAKTYCZNE WSKAZÓWKI I KONTROLA JAKOŚCI

  1. Monitorowanie stanu metalu

    • Po każdym wyżarzaniu i walcowaniu sprawdzaj, czy na powierzchni nie ma pęknięć, wżerów lub przebarwień.

    • Kontroluj grubość i szerokość materiału – szczególnie, jeśli pracujesz nad projektem wymagającym ściśle określonych wymiarów.

  2. Łączenie kolejnych etapów

    • Typowy cykl:

      1. Odlanie sztabki (np. 6–8 mm grubości).

      2. Wstępne walcowanie (redukcja do ok. 3–4 mm) + wyżarzanie.

      3. Dalsze walcowanie (np. do 1–2 mm) + wyżarzanie.

      4. Ostateczna redukcja (poniżej 1 mm, jeśli projekt tego wymaga) + finalne wyżarzanie.

  3. Higiena pracy i ekologia

    • Podczas odlewania oraz wyżarzania powstają opary – wentylacja i maska ochronna są niezbędne.

    • Opiłki i resztki metalu zbieraj w pojemniku – mogą być ponownie przetopione, co obniża koszty i jest przyjazne dla środowiska.

  4. Wskazówki dla osób początkujących

    • Zacznij od srebra – tańsze i łatwiejsze w obróbce niż złoto; pomyłki będą mniej kosztowne.

    • Rób notatki – zapisuj temperatury wyżarzania, czasy, ilość przejść przez walcarkę. Pomoże Ci to zrozumieć, jak poszczególne parametry wpływają na finalny efekt.

    • Stopniowy rozwój – nie zaczynaj od najcieńszych blach czy najbardziej skomplikowanych stopów. Po zdobyciu doświadczenia przejdziesz do zaawansowanych projektów.

PODSUMOWANIE SZKOLENIA

  • Okulary i osłony twarzy – chronią przed odpryskami metalu, pyłem czy iskrami podczas lutowania i szlifowania.

  • Maski i półmaski filtrujące – niezbędne przy pracy w zapylonym środowisku lub w kontakcie z chemikaliami i oparami.

  • Rękawice ochronne – dobierane do konkretnej czynności (chemiczne, antyprzecięciowe, termoodporne), zapewniają bezpieczeństwo i chronią skórę przed obrażeniami.

  • Dodatkowa ochrona – odzież robocza, ochrona słuchu i włosów dopełniają całość środków, zwiększając komfort i bezpieczeństwo.

Kończąc szkolenie, pamiętaj:
Zarówno w profesjonalnej pracowni, jak i domowym warsztacie jubilerskim, stosowanie odpowiednich środków ochrony indywidualnej to nie przywilej, ale konieczność. Dzięki nim Twoja pasja i praca z metalami szlachetnymi będą przebiegały w sposób bezpieczny, a ryzyko wypadków i urazów zostanie zminimalizowane.

Życzymy Ci bezpiecznej i twórczej pracy w świecie jubilerstwa!

jak zbudować warsztat jubilerski